Afgelopen week mocht ik een training ‘ontwikkelgesprekken’ geven voor leidinggevenden. Mensen die met hart en ziel aan het werk zijn, die het vertrouwen hebben gekregen om op een belangrijke plek te zitten in de organisatie. En zij mogen met dit vertrouwen aan de slag met hun eigen afdeling.  Een groep met wisselende werkervaring en geen opleiding op gebied van leidinggeven. Maar de organisatie heeft een professionaliseringsslag nodig door de groei die zij heeft meegemaakt. En hun rol en bijdrage wordt van grote meerwaarde gezien.

 

Gelukkig zag ik direct het vertrouwen terug in deze groep. Alleen gaf deze professionaliseringsslag ook direct spanning. Want je kan mensen in een nieuwe rol zetten, je hebt ook te maken met het heden, verleden en toekomst waar je met elkaar oog voor moet hebben.

 

In deze situatie hadden ze ook te maken met ‘oude garde’ en het motto ‘verandering is nooit goed’. Als je wilt veranderen, dan word je afgebrand. Niet alleen zie je dat terug in de ‘mok’ stand, maar ook in de veiligheid van je uit kunnen spreken. Dan kan je deze mensen trainen in het voeren van goede gesprekken. Tegelijk is het ook belangrijk om te kijken hoe je de weerstand van de organisatie met elkaar vergroot.

 

‘Weerstand vergroten? Die zal in deze situatie toch al genoeg aanwezig zijn?’, denk je misschien. Dat klopt, de hakken in het zand zijn zeker aanwezig. Alleen heb ik het over een andere weerstand. Het afweersysteem wat ervoor zorgt dat ziektes buiten de deur blijven. We zijn ons vaak bewust van de negatieve weerstand en naar mijn idee te weinig bezig met het vergroten van déze gezonde weerstand.

 

Veranderingen, fusies, wisselingen, doorontwikkelingen – het vraagt altijd veel, zowel bewust en onbewust. En je kan ervan uitgaan dat er diverse afweersystemen op scherp gaan staan.

Dit kan je vergelijken met jouw lichaam. Als je veel vraagt, reageert het lichaam er ook op. Dit kan gaan om zichtbare signalen, maar ook onzichtbare. Als de stress omhoog gaat, kan het zijn dat jouw afweersysteem continu aanstaat. Terwijl deze in ‘normale situaties’ in ruststand zou moeten zijn en alleen bij dreigende situaties in actie komt om iets te tackelen. En een beetje stress hebben we soms nodig, maar dit moet niet continu aan het sluimeren en pieken zijn.

 

Als je veel van jouw lijf vraagt, merk je dit aan bepaalde signalen in jouw lijf. Vaak als eerste begint dit met de darmen en de ontlasting. Deze geven veel informatie, waarop je kan anticiperen. Herken je dat?

 

Ik stel ook geregeld de vraag heel letterlijk aan directie, HR of leidinggevende binnen een organisatie: Durf jij echt te kijken naar jouw shit? Want ook al zit je er niet altijd op te wachten, zit je zo in de waan van de dag en met allerlei andere uitdagingen. Het blijft het belangrijk om te kijken waar je écht aan te werken hebt. Daarvoor doorloop ik met de organisatie vaak het coachmodel, waarbij je integraal naar de organisatie kijkt, op een praktische en toegankelijke manier.

 

Ik zie nog geregeld dat er gewerkt wordt aan (f)oplossingen. Symptoombestrijding i.p.v. bronaanpak. Ik heb er wel vaker over geschreven. Wat kan je doen om de negatieve weerstand te verlagen en de goede weerstand te vergroten?

 

Alles begint met richting, ruimte en ruggensteun. Je moet weten waar je vandaan komt en ook waar je naartoe wilt. Hoe geef je hierin met elkaar ruimte om die beweging in te gaan? En voelen mensen zich gesteund om hierover in gesprek te gaan met de mensen. Wat als het lastig wordt, blijft jouw ruggenspraak aanwezig? Voel je je gesteund in de stappen die je mag zetten?

 

Het vraagt om met elkaar wendbaar te worden. De weg van verandering loopt niet in één rechte lijn. Samen aan de slag mogen gaan met zo’n team van leidinggevenden is dan echt heel waardevol. Gelukkig had ik de opdracht om ze niet alleen maar te trainen op vaardigheden, maar ook op te halen wat er allemaal speelt – de ‘shit’ die er écht speelt. En het gaat de komende tijd ook om samen kijken wat er echt nodig is om op een gezonde en duurzame manier in beweging te komen. Zo geef ik dus nooit alleen maar een training, we blijven samen zoeken naar wat er nou echt nodig is!